Blijf spelen! – roept de vreemde me toe op straat
Ik denk aan de warmte van lampen
Lieve knopen in mijn buik
Terwijl ik de energie van publiek opzuig
Denk ik aan vrijheid, vertrouwen
De eindeloze mogelijkheid van de lege vloer
Blijf spelen! – roept de vreemde me toe op straat
Ik speel misschien voorzichtig
Met ideeën en verlangens en onzekerheid
Speelse stapjes in de richting van
Beweging om in beweging te komen
Terug naar waar het spelen mee begon
Blijf spelen! – roept de vreemde me toe op straat
Spelend leren over grenzen
Het vallen van verbeelding naar werkelijkheid
Terug naar plezier van mogen veranderen
Harder, sterker, waarachtiger dan gewoon
Te zijn is verlangen te spelen
Sigrid Braam